Hope (2013)

Hope (2013)_____IMDb – 8.3/10

“လူ” ဟုပင် မခေါ်ထိုက်သည့် မိစ္ဆာကောင်
*************************************

၁၂ နှစ်ဆိုသည့် အချိန်သည် အကုန်မြန်လွန်းလှသည်…။

***************************************
၂၀၀၈ ခုနှစ်

လွန်ခဲ့သော ၂၀၀၈ ခုနှစ်တွင် ထောင်ဒဏ် ၁၂ နှစ် အပြစ်ပေးခံရသော ဂျို ဒို ဆွန်း (Cho Doo-Soon) ဆိုသည့် အသက် ၅၆ နှစ်အမျိုးသားကြီးသည် များမကြာမီ ၂၀၂၀ ဆိုလျှင် ထောင်က လွတ်လာတော့မည်ဖြစ်သည်။

ယခု ၂၀၁၇ ခုနှစ်ဆိုတော့ နောက် ၃ နှစ်…။

ထိုအချိန်တွင် Cho သည် အသက် ၆၈ နှစ် အဘိုးကြီးဖြစ်နေပေတော့မည်။

သူသည် ယခု ထောင်ထဲတွင် ကျန်းမာရေးလည်း သိပ်မကောင်းဟု သတင်းရသည်။

ထိုအသက် ၇၀ နားကပ်နေတော့မည့် အဘိုးကြီး ထောင်မှပြန်လွတ်လာတော့မည်…။

ဒါကို တောင်ကိုရီးယားပြည်သူတို့က မကြည်ဖြူကြပါ..။

ယခုတလော ထို အဘိုးကြီးအကြောင်းကို လူတွေကပြောနေကြသည်။

“ထောင်ထဲမှာ တသက်လုံးနေရမှာ..”

” ဟင်… မသေသေးဘူးလား!?!”

” ဘုရား..ဘုရား … မိစ္ဆာကောင်ကြီး ကို ကျွန်မတို့ လူ့အဖွဲ့အစည်းထဲကို ပြန်မထည့်ဖို့ တောင်းဆိုပါတယ်…”

“သူ့ကို တသက် တကျွန်း ထောင်ထဲမှာထည့်ထားပေးပါ”

တောင်ကိုရီးယား အင်တာနက် လူထု ကြီး (Netizen) မှ မကျေနပ်သူများ အတော်များနေသည်။

ယခု ၂၀၁၇ ခုနှစ် နိုဝင်ဘာအထိ စာရင်းအရ လူပေါင်း ၃၅၉,၈၈၈ ယောက်က ထို အဘိုးကြီးအား ထောင်မှ ပြန်မလွှတ်ရန် လက်မှတ်ထိုး၍ အစိုးရထံ ဆန္ဒပြတောင်းဆိုနေသည်။
***************************************

?အပိုင်းတစ်
ကျွန်မ အသက်ရှင်နေရတာကိုပဲ ကျေးဇူးတင်လှပါပြီ…။
ကျွန်မမှာ သူငယ်ချင်းရယ်လို့ မရှိပါဘူး။
ရည်းစားရှိဖို့ အိမ်ထောင်ကျဖို့ဆိုတာ အိမ်မက်တောင်မမက်ရဲတဲ့ဘဝပါ..။
မစင်အနံ့ အမြဲနံစော်နေတဲ့ ကျွန်မကို ဘယ်သူက သူငယ်ချင်းလုပ်မှာလဲ…?
ဘယ်သူက ရည်းစားတော်ချင်မှာလဲ..?
ကျွန်မဟာ လူကြားထဲမှာတောင် မသွားလာရဲခဲ့ပါဘူး။ စာတတ်ချင်လွန်းလို့သာ ကျောင်းဆက်တက်နေရပါတယ်။ ကျွန်မအတွက်တော့ အမြဲ သိမ်ငယ်နေမိတယ်..။
ကျွန်မ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ အမြဲဝေးဝေးနေမိတယ်။
ကျွန်မဆီက အနံ့ဆိုးတွေ အတွက် ကျွန်မရှက်တယ်…။ အားနာတယ်..။
***************************************
ကျွန်မ အိမ်သာတွေကို ကြောက်တယ်။
ကျွန်မ အိမ်က အိမ်သာကလွဲပြီး တခြားအပြင်က အိမ်သာတွေထဲမဝင်ခဲ့တာ ၁၀ နှစ်လောက်ကြာပေါ့…။
ဟုတ်ပါတယ်..။ ကျွန်မဟာ အိမ်သာသွားပြီး အညစ်အကြေးစွန့်ဖို့ အင်္ဂါမရှိတဲ့ ဒုက္ခိတတစ်ယောက်ပါ..။
ကျွန်မသွားလေရာ ဆီး/မစင်အိတ် ခါးဘေးမှာချိတ်ထားရတယ်လေ..။
ဆောင်းတွင်းဆိုရင် အင်္ကျီအထူကြီးတွေ ဝတ်တော့ ဒီအိတ်တွေချိတ်ထားတာ လူမမြင်တော့ဘူးပေါ့..။
ဒါပေမဲ.. နွေရာသီပူပူလောင်လောင်ကြီးမှာ အကျီအပွ အထူကြီးတွေဝတ်ရတာ ကျွန်မအတွက် အဆင်မပြေလှဘူး..။
ဒါကြောင့် ကျွန်မ နွေရာသီတွေကိုလည်း ကြောက်တယ်…။
***************************************
ကျွန်မ ငယ်ငယ်တုန်းကဘဝပြန်ရချင်တယ်။
ငယ်ငယ်တုန်းကဆို ဒီလို မစင်အိတ်ခါးမှာချိတ်စရာမလိုဘူး..။ ကျွန်မဟာ မွေးရာပါဒုက္ခိတ မဟုတ်ပါဘူးရှင်..။
အဲဒီတုန်းက လွတ်လွတ်လပ်လပ် ပြေးလွှားလို့ရပါတယ်။ သိပ်ပျော်ဖို့ကောင်းခဲ့ပါတယ်..။
ဒါပေမယ်…ကျွန်မဘဝဟာ အသက် ၈ နှစ်မပြည့်ခင်အထိပဲ ပျော်စရာကောင်းခဲ့ပါတယ်။
***************************************
၂၀၀၈ ခုနှစ် ဒီဇင်ဘာလ ၁၁ ရက်နေ့
သမီးဟာ ပထမတန်းကျောင်းသူလေးပါ။
ချမ်းအေးလှတဲ့ ဒီဇင်ဘာလကြီးမှာ သမီး ကျောင်းတက်ဖို့ အိမ်ကထွက်လာခဲ့တယ်။
မနက် ၈ နာရီ ၃၀ မိနစ်ပေါ့ ..။
သမီးတို့ကျောင်းသွားရင် ခရစ်ယာန်ကျောင်းတစ်ကျောင်းကို ဖြတ်သွားရတယ်..။
ခရစ်ယာန်ကျောင်းနားမှာ အဘအရွယ် လူကြီး တစ်ယောက် သမီးအရှေ့ကိုလာရပ်ပါတယ်။
“နင် ဒီခရစ်ယာန်ကျောင်းတက်ဘူးလား”
“ဟင့်အင်း”
**************************************
အဘကြီးဟာ သမီးရဲ့ ပါးစပ်ကိုပိတ်ပြီး အိမ်သာထဲလို အတင်းဆွဲခေါ်သွားတယ်။
အဘကြီးဟာ သူ့ဘောင်းဘီကိုချွတ်တယ်။ ပြီးတော့ သမီး မလုပ်ချင်တာတွေကိုခိုင်းပါတော့ တယ်..။
သမီး ရွံတယ်။
ပြီးတော့ သမီး ကြောက်တယ် ..။
သမီးအော်တော့ အဘကြီးက ပါးစပ်ပိတ်ထားတယ် ..။ သမီးမျက်နှာတွေကိုရိုက်တယ်။
“အဖေရေ ကယ်ပါ..။ သမီး နာကျင်လှပါပြီ..”
သမီးကို လည်ပင်းညှစ်တယ်..သမီးအသက်ရှုလို့မဝတော့ဘူး..။ သမီးခေါင်းတွေ အရမ်းမူးလာတယ်..။ သမီးမျက်နှာတွေ လည်ပင်းတွေနာတယ်…။ သမီး နာလွန်းလို့ သတိရလိုက်… မရလိုက်ပါပဲ..။
နောက်ဆုံးမှတ်မိတာက အဘကြီးက သမီးမျက်နှာတခုလုံး အိမ်သာခွက်ထဲကို အတင်းထည့်ပြီး ဖိထားတယ်။ အိမ်သာရေဆိုးတွေက သမီးရဲ့နှာခါင်းနဲ့ ပါးစပ်ထဲကိုဝင်လာတယ်။
သမီး ဘာကိုမှ မမှတ်မိတော့ဘူး။
**************************************
သမီး သတိရတော့ အိမ်သာထဲမှာပါပဲ..။ ဆောင်းရာသီဆိုတော့ ချမ်းလိုက်တာ..။
သမီးအင်္ကျီတွေ ဘောင်းဘီတွေ သမီးကိုယ်မှာမရှိဘူးထင်ပါရဲ့…။ ချမ်းလိုက်တာ သေမတတ်ပါပဲ…။
“အမေရေ… အဖေရေ … သမီးကို လာကယ်ပါ”
သမီးတကိုယ်လုံးလှုပ်လို့မရတော့ဘူး။ လှုပ်ရင် အရမ်းနာတယ်။ လှုပ်ဖို့လဲ အားမရှိပါဘူး။ သမီး ခေါင်းတွေမူးလာပြီး ဘာမှ မသိတော့ပြန်ဘူး..။
*************************************
သမီးသတိရတော့ ဆေးရုံမှာပါ…။ သမီးအဖေနဲ့ အမေကို ပြန်တွေ့ရပါပြီ..။
ဟင်.?!?.သမီးဗိုက်ကနေဖောက်ထားတဲ့ပိုက်တန်းလန်းကြီးနဲ့…။ နာကျင်လှပေမယ့် သမီးမကြောက်တော့ပါဘူး..။ သမီး အဖေက ပြုံးပြီး ပြောတယ်။
“သမီးနေကောင်းသွားမှာပါ..” တဲ့
ဒါပေမယ့် အဲဒီအချိန်ကစပြီး သမီးပြန်မကောင်းတော့ပါဘူး။ သမီးမှာ ဆီးသွားဖို့နဲ့ မစင်စွန့်ဖို့ အင်္ဂါတွေမရှိတော့ဘူးဆိုတာ သိလိုက်ရပါတယ်။
သမီးဒုက္ခိတဖြစ်သွားပါပြီ။
သမီးခန္ဓာကိုယ်က အညစ်အကြေးတွေဟာ သမီးဗိုက်ထဲမှာ ထည့်ဆက်ထားတဲ့ ဆီးပိုက် မစင်ပိုက်တို့ကတဆင့် သမီးခါးမှာချိတ်ထားတဲ့အိတ်ထဲကို တစက်ခြင်းကျနေပါတယ်။
အနံ့တွေကလည်း တအားဆိုးပါတယ်။
*************************************

?အပိုင်းနှစ်
Cho ဆိုသည့် အသက် ၅၆ နှစ်အရွယ် မုဒိမ်းသမားသည် ကလေးမလေးအား ဆံပင်မှဆွဲ၍ မျက်နှာအား အိမ်သာခွက်ထဲ နှစ်ထားလိုက်သည်။
ကလေးမလေး သတိမေ့သွားသည်။ ပို၍သေချာစေရန် ထိုကလေးမလေးအား ထပ်၍ လည်ပင်းညှစ်လိုက်သည်။
ကလေးမလေးပျော့ခွေ၍ သွားသည်။
အိမ်သာ အဖုံးကိုပိတ်၍ ကလေးမလေးအား ပစ်တင်လိုက်သည်။
ထို့နောက် မြေးအရွယ် ကလေးလေးအား Cho သည် မုဒိမ်းကျင့်သည်။
သူသည် အကြိမ်ပေါင်းများစွာ မုဒိမ်းကျင့်သည်။
*************************************
ကလေးမလေး၏ ဦးခေါင်းနှင့် ပုခုံးသည် အိမ်သာ ရေအိုးနံရံနှင့် အကြိမ်ပေါင်းများစွာ ဆောင့်မိ၍ ပြင်းထန်သော ဒါဏ်ရာရကာ သွေးများ ဒလဟော စီးကျလာသည်။
ကလေးမလေး၏ အညစ်အကြေးစွန့် အင်္ဂါများ အားလုံး စုတ်ပြတ်သွားပြီး သွေးအလိမ်းလိမ်းဖြင့် ကလေးမလေး၏ အူများထွက်ကျလာသည်။
ကလေးမလေး၏ သားအိမ်လမ်းကြောင်းနှင့် အစာဟောင်းလမ်းကြောင်းကြားရှိ နံရံအားလုံးပွင့်သွားသည်။
*************************************
Cho သည် အိမ်သာထဲရှိ တစ်ရှုးများပိတ်ဆို့လျှင် စုပ်ယူ ဖယ်ရှားသည့် ရော်ဘာစုပ်တံခွက်ဖြင့် ကလေးမလေး၏ အူများကို အပြင်ရောက်အောင် စုပ်ထုတ်လိုက်သည်။
ထိုအူများအပေါ်တွင် သူ၏ သုတ်ရည်များ သက်သေအဖြစ် ကျန်ရှိနေမှာ စိုးသောကြောင့်ဖြစ်သည်။
အူများထွက်နေသည့် ကလေးမ၏ ခန္ဓာကို အိမ်သာရေထဲနှစ်၍ အိမ်သာခွက်ရှိရေဖြင့် ဆေးသည်။ ထိုနောက် အူများကိုဗိုက်ထဲ ပြန်ထိုးသွင်းလိုက်သည်။
အူများက ပြန်ကျလာသည်။
*************************************
ကလေးမလေးအား ပက်လက်အနေအထားပြုလုပ်လိုက်သည်။ အူများကို ပြန်သွင်းသည်။ သည်တကြိမ်တွင် အူများထွက်မကျတော့ …။
“ပြေးမှ..”
Cho သည် ကလေးမလေးအား တစ်ချက်ကြည့်၍ ပြေးရန် ပြင်ဆင်သည်။ သို့သော် သူ၏ တိရိစ္ဆာန်စိတ် ရမက်ကြောင့် မပြေးနိုင် …ဗိုက်ပွင့်၍ သေလုမြောပါးဖြစ်နေသော ကလေးမလေးအား ရက်စက်စွာထပ်၍ မုဒိမ်းကျင့်လေသည်။
နောက်ထပ် မုဒိမ်း ၂ ကြိမ် ထပ်ကျင့်ပါသည်။
ထို့နောက် ချမ်းအေးလှသော ဆောင်းရာသီတွင် အူများနှင့်တကွ တကိုယ်လုံးကို ဘေးရှိ ဘုံဘိုင်ရေအေးဖြင့်အထပ်ထပ် အခါခါဆေးသည်။ သူ၏ ခြေရာလက်ရာများကျန်ခဲ့မည်စိုး၍ဖြစ်သည်။
ကလေးလေးအား အိမ်သာပေါ် ထိုင်ရက်အနအထား ထိုင်စေသည်။
ထို့နောက် အိမ်သာထဲမှ ထွက်လာခဲ့သည်။
မကြာမီပင် အိမ်သာတက်သူများက ရဲစခန်းကို အကြောင်းကြားသောကြောင့် ရဲကား ဆေးရုံကားများရောက်လာက ကလေးမလေးအား အရေးပေါ် ဆေးကုသမှုများချက်ချင်းပြုလုပ်ခဲ့သည်။
*************************************
ကလေးလေး၏ အူများ အပိုင်းပိုင်းပြတ်ကုန်သည်။ ရေမသန့်သောကြောင့် ပိုးဝင်၍ အခြေအနေဆိုးကုန်သည်။
ကလေးမလေး၏ အောက်ပိုင်းအင်္ဂါအားလုံး၏ ၈၀% အား လုံးဝဖယ်ရှား ဖြတ်တောက်ပစ်ခဲ့ရသည်။
*************************************

?အပိုင်း သုံး
၂၀၀၈ ခုနှစ် ဒီဇင်ဘာလ ၁၃ ရက်နေ့
ကလေးမလေး၏ ခန္ဓာကိုယ်ကို ဆေးကြောခဲ့သော်လည်း သဲလွန်စများကျန်နေခဲ့သည်။
၂ ရက်အကြာတွင် Cho ကိုဖမ်းမိခဲ့သည်။
*************************************
Cho သည် ဘယ်သောအခါမှ နောင်တရမည့်သူမဟုတ်။ လူစိတ်ပျောက်နေသူဖြစ်သည်။
အပြစ်ဒါဏ် ကျခံရမည်စိုး၍ အမျိုးမျိုးလိမ်ခဲ့သည်။ သူ့အမှားကို မဝန်ခံခဲ့ပါ..။
” ကျွန်တော် မသိဘူး”
“ဒါဆို အိမ်သာထဲက ခင်ဗျားခြေရာတွေကရော..။ ဒီမှာ ခင်ဗျားဖိနပ်..။ ခင်ဗျားခြေရာ တထပ်တည်းပဲ…”
ထိုအခါ စကားပြောင်း၍ ထပ်လိမ်သည်။
“ကျွန်တော် အိမ်သာတက်မလို့သွားတော့ အိမ်သာထဲကလူတယောက်ပြေးထွက်လာတယ်..ကျွန်တော်လဲ ကလေးမလေးလဲနေတာတွေ့ပြီး အမှုပတ်မှာစိုးလို့ ပြန်ထွက်လာခဲ့တာ..။ ဒါကြောင့် ကျွန်တော့်ခြေရာကျန်ခဲ့တာပေါ့”
“ဒီဟာ ခင်ဗျားခြေအိတ်..! ကလေးမလေးရဲ့သွေးတွေ..”
“ဪ သွေးတွေနင်းမိတယ်ထင်ပါရဲ့…”
ထိုလူမဆန်သော လူယုတ်မာ Cho သည် အကြိမ်ကြိမ်လိမ်နေသောကြောင့် ဆေးရုံတွင် ဆေးကုသခံနေရသော ကလေးမလေးအား တရားရုံးအထိ ခေါ်စစ်ရသော အနေအထားရောက်လာသည်။
*************************************
ကံကြမ္မာသည် သူမလေးအတွက် ရက်စက်ပေစွ…။
တရားရုံးတွင် မိမိ မုဒိမ်းကျင့်ခံရကြောင်း ကိုယ်တိုင်ပြန်ပြောရသော အဖြစ်ထက်ဆိုးတာ ရှိပါဦးမည်လား။
“သမီးကို မအော်နဲ့ တိတ်တိတ်နေလို့ ပြောခဲ့လို့ မျက်နှာမှတ်မိနေပါတယ်”
“အဲ့ဒီ ဓာတ်ပုံတွေ့ရင် လက်တဖက်မြှောက်ပြပါ”
ထောက်လှမ်းရေးတို့က မုဒိမ်းကောင်များ၏ ဓာတ်ပုံ ၉ ပုံပြ၍ ရွေးစေသည်။
ကလေးမလေးသည် လူယုတ်မာ Cho အားရွေးချယ်ပြခဲ့သည်။
*************************************
၈ နှစ်အရွယ်ကလေးမလေးသည် အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင် မကြားဝံ့မနာသာမေးခွန်းများကို ဖြေနေရသည်။
သူမ ဖြေကြားရသော အဖြေများသည် သူမဘဝတွင် စိတ်ဒါဏ်ရာအကြီးအကျယ်ရစေခဲ့သည်..။
တရားရုံးတွင် ကလေးမလေးအား Cho၏ မျက်နှာကို မတွေ့စေရန် နံရံများပြုလုပ်၍ ကာပေးခဲ့သည်။ (ကလေးမလေးအား တရားရုံးတွင် လူယုတ်မာ Cho နံဘေး၌ ရှိနေသည်ကို အသိမပေးခဲ့ပါ..)
*************************************
သို့သော် ကလေးမလေးက
“အဲဒီအဘမှာ ဆံပင်ဖြူမရှိဘူး” ဟုပြောခဲ့သည်။
Cho ၏ဆံပင်များက ဖွေးဖွေးဖြူနေသည်။
ထို့ကြောင့် လူယုတ်မာကြီးကဆက်လိမ်သည်။
“ကျွန်တော် မဟုတ်ပါဘူး”
*************************************
” ကလေးမလေး အူမကြီးထဲမှာ ခင်ဗျားရဲ့ သုတ်ရည်တွေ စစ်ဆေးတွေ့ရှိရတယ်..ဘာငြင်းဦးမလဲ?”
(ထိုစဉ်က တောင်ကိုရီးယားတွင် DNA Test မရှိသေး၍ နိုင်ငံခြားသို့တင်ပို့ စစ်ဆေးရသဖြင့် အချိန်ကြာခဲ့သည်။)
ဆံပင်နှင့်ပတ်သက်၍လည်း ထိုအချိန်က ဆံပင်အမည်းဆေးဆိုးခဲ့ကြောင်းသိရသည်။
*************************************
ထိုအခါ လူယုတ်မာ လူလိမ် Cho က
“ကျွန်တော် မူးနေလို့မမှတ်မိပါဘူး” ဟုဖြေသည်။
ကလေးမလေးကလည်း ” အရက်စော်နံပါတယ်” ဟုဖြေခဲ့သည်။
အရက်သောက်၍ လူမှန်းမသိသောသူသည် ထိုသို့ သဲလွန်စများကို ဖျောက်ပစ်နိုင်မည်လား? သတိတရားရှိနေ၍သာ ထိုအလုပ်များလုပ်နိုင်ခြင်းဖြစ်သည်။
ကလေးမလေး အရက်နံ့ရသည်မှာ အခင်းမဖြစ်ပွားခင် ညက သောက်ထားသော အရက်ဖြစ်နိုင်သည်။
*************************************
ထိုလူယုတ်မာအား တရားသူကြီး.. နှစ်ဖက်ရှေ့နေ အားလုံးက သေဒဏ် သို့မဟုတ် တသက်တကျွန်းကျစေလိုသည်။
သို့သော် ထောက်လှမ်းရေးတို့က လူယုတ်မာ Cho အရက်သောက်ထား မသောက်ထားကို ဖမ်းမိမိချင်း စစ်ဆေးမှုများမပြုမိခဲ့..၊ ကလေးမလေး၏ အင်္ကျီစသည်တို့တွင် အရက်နံ့ရှိမရှိစစ်ဆေးခြင်း…၊အခင်းဖြစ်ပွားသော အိမ်သာထဲတွင် အရက်နံ့ရ မရ စစ်ဆေးခြင်း…တို့ကို ထောက်လှမ်းရေးဖက်မှ ပျက်ကွက်ခဲ့သည်။
ဒါကို သိနေသော လူယုတ်မာသည် အကြံဖြင့် အချိန်ဆွဲခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။
ကလေးမလေးဆီမှ
“အရက်နံ့ရပါတယ်..” ဟူသောအဖြေသည် လူယုတ်မာ Cho အား တသက်တကျွန်းမှ ကယ်ခဲ့လေသည်။
*************************************

၂၀၀၈ ခုနှစ် တောင်ကိုရီးယား ဥပဒေအရ အရက်သောက်ထား၍ လူစိတ်ပျောက်နေသဖြင့် ပြုမိသောအမှားအား ထောင်ဒါဏ် ၇ နှစ်နှင့် အထက်သာအပြစ်ပေးခွင့်ရှိသည်။
သည်အတိုင်းဆို တောင်ကိုရီးယားမှာ ရာဇဝတ်မှုကျူးလွန်ချင်လျှင် အရက်သောက်ရမလိုဖြစ်နေသည်..ဟု ပြည်သူများက အပြစ်တင်ကြသည်။
တရားသူကြီးက အစွမ်းကုန် အပြစ်ပေးဘို့ နည်းလမ်းရှာသော်လည်း ထောင်ဒါဏ် ၁၂ နှစ်သာ အပြစ်ပေးနိုင်ခဲ့လေသည်။
သူကပြောလိုက်သေးသည်။
“ဒီကလေးမ ငါပြန်ထွက်လာရင် သိမယ်..။ ငါ့ဘဝပျက်အောင် တရားစွဲတဲ့မိသားစု! “
*************************************
ထို့ကြောင့် နိုင်ငံတစ်နိုင်ငံ၏ ဥပဒေသည် အလွန်အရေးကြီးသည်။ ထို ဥပေဒေသည် အမှန်တရားအတွက် အကာအကွယ် ဖြစ်နိုင်သလို အဓမ္မများကို အားပေးနေသော အထောက်အပံ့လည်း ဖြစ်သွားနိုင်သည်။
တောင်ကိုရီးယားပြည်သူတို့သည် ထိုလူယုတ်မာအား ထောင်ထဲမှ မလွှတ်ပေးရန် တောင်းဆိုနေကြသည်။
*************************************
ကလေးမလေး၏ အရှက်ကိုကာကွယ်သည့် အနေနှင့် ထိုအဖြစ်အပျက်ကို ၂၀၀၈ ခုနှစ် သတင်းများ၌ မကြေငြာခဲ့ပေ..။
၂၀၀၉ ခုနှစ် ၉ လပိုင်း ၂၂ ရက်နေ့
တစ်နှစ်အကြာတွင် ကလေးမလေး မိသားစုမှ မူရင်း နာမည်ပြောင်း၍ ထိုအဖြစ်အပျက်ကို တနိုင်ငံလုံးအသိပေးရန် ခွင့်ပြုခဲ့သည်။
သူတို့မိသားစု၏ စေတနာမှာ ဤလူ့အဖွဲ့အစည်းတွင် Cho Doo Soon ကဲ့သို့ လူယုတ်မာများရှိနေကြောင်း အသိပေးလို၍ဖြစ်သည်။
သူတို့ သမီးလေး၏ အဖြစ်ဆိုးကို တနိုင်ငံလုံးသိရှိ၍ ရင်သွေးငယ်များအား မိဘတို့က ကြိုတင် ကာကွယ်နိုင်ရန်ဖြစ်သည်။
ထို့အပြင် ၂၀၁၃ ခုနှစ်တွင်
Hope ဟူသော ရုပ်ရှင်ကားကို ဖန်တီးခဲ့သည်။
ကိုရီးယားအသံထွက် -ဆိုဝန် (소원 -Sowon) ဆိုသော ရုပ်ရှင်အား ဒါရိုက်တာ Lee Joon-ik က ရုပ်ရှင်သရုပ်ဆောင် Sol Kyung-gu, Uhm Ji-won နှင့် Lee Re တို့ဖြင့်ရိုက်ကူးခဲ့သည်။
ထိုရုပ်ရှင်အား မျက်ရည်မကျဘဲ ကြည့်နိုင်သူ အတော်ရှားပါသည်။
ထိုရုပ်ရှင်သည် ” Best Film at the 34th Blue Dragon Film Awards” ဟူသော အကောင်းဆုံးရုပ်ရှင် အကယ်ဒမီဆုကိုရခဲ့သည်။
*************************************
ကျွန်မ ဤဆောင်ပါးကိုရေးရခြင်းရည်ရွယ်ချက်မှာ ကျွန်မတို့ မြန်မာနိုင်ငံမှ မိဘ အုပ်ထိန်းသူများ မိမိတို့ရင်သွေးအား အရင်ကထက်ပို၍ ဂရုစိုက်စေလို၍ ဖြစ်ပါသည်။
ဆောင်းပါးမှ ကလေးမလေး၏ ဖခင်သည် အလုပ်ကြမ်းသမားဖြစ်၍ မိခင်သည် အိမ်အကူဖြစ်သည်။ အလွန်ဆင်းရဲသောကြောင့် သားသမီးအား ကျောင်းလိုက်ပို့ရန် မတတ်နိုင်ခဲ့ပါ။
မြန်မာနိုင်ငံတွင်လည်း ဘဝရပ်တည်ရေးအတွက် ဆင်းဆင်းရဲရဲ ရုန်းကန်အလုပ်လုပ်နေရသော မိဘများ များစွာရှိပြီး မိမိတို့ သားသမီးတို့အား ရင်အုပ်မကွာ ဂရုမစိုက်နိုင်ကြသည်က များသည်။
ကလေးပျောက်၍ ပြန်ရှာမတွေ့တော့သောမိဘများလည်း မကြာခဏ ကြားနေရသည်။
တောင်ကိုရီးယားနိုင်ငံသည် ရာဇဝတ်မှုနည်းပါးသော လုံခြုံသောနိုင်ငံဖြစ်ပါသည်။
ရာဇဝတ်အမှုတစ်ခုဖြစ်လာလျှင် သတင်းများ များသောအားဖြင့် မထိန်ချန်ပါ..။ သတင်းများတွင် ထည့်သွင်းကြေငြာခြင်း၊ မှုခင်းTV program များဖြင့် အသိပေးခြင်း၊ ရုပ်ရှင်များရိုက်၍ ပြည်သူအား သတိပေးခြင်း စသည် ပညာပေးများစွာလုပ်ပါသည်။
ထိုကဲ့သို့သော နိုင်ငံ၌ပင် ထိုကဲ့သို့အဖြစ်ဆိုးများရှိနေလျှင်….
တရားဥပဒေ အပြည့်အဝ စိုးမိုးမှုမရှိသော…၊ မူးယစ်ဆေးဝါး သုံးစွဲသူများသော…၊
ငွေကြေးဆင်းရဲ၍ သားသမီးတို့အား ဂရုမစိုက်နိုင်သော..၊
လာဘ်ပေးလာဘ်ယူ ပပျောက်မှုမရှိသေးသော မြန်မာနိုင်ငံကဲ့သို့သောနေရာမျိုးတွင် မိမိတို့ရင်သွေးများကို မိမိကိုယ်တိုင်ကူညီ စောင့်ရှောက်ရုံမှလွဲ၍ အခြားနည်းလမ်းမရှိပေ…။
တောင်ကိုရီးယားနိုင်ငံတွင် အထက်ပါ အဖြစ်အပျက်တို့ ဖြစ်ပြီး သားသမီးတို့အား မူကြိုကျောင်းမှ စ၍ တစိမ်းသူများနှင့် စကားမပြောရန် အဓိကထား၍ ထပ်ခါထပ်ခါ ပညာပေးခဲ့သည်။
” လမ်းပေါ်က မသိတဲ့ ဦးလေးကြီးက မုန့်ကျွေးမယ်ဆို လိုက်သွားလို့ဖြစ်မလား?”
အရေးပေါ် ဝီစီ ( whistle ) များ ကလေးတို့၏ လည်ပင်းတွင် ချိတ်ပေးထားခြင်း.. စသည်တို့ကို ပြုလုပ်ပေးထားသည်။
*************************************
မူကြိုကျောင်းများကို အစိုးရမှ ဦးစီး၍ ချုပ်ကိုင်ခဲ့သည်။ပုဂ္ဂလိက မူကြိုကျောင်းများတွင် ပြဿနာအဖြစ်များ၍ဖြစ်သည်။ ယခုဆိုလျှင် မူကြိုကျောင်းမှစ၍ ကျောင်းတိုင်းတွင် CCTV များမတပ်မနေရ ဥပဒေ ထုတ်ခဲ့သည်။
ကလေးများအား ၃ နှစ်အရွယ်မှစ၍ ရဲစခန်းတွင် ကလေးတို့၏ လက်ဗွေရာများကို မှတ်တမ်းတင်ထားရသည်။
ကလေးတို့၏ ခန္ဓာကိုယ်တွင် ဒါဏ်ရာအနည်းငယ် (ပွန်းရာ ခြစ်ရာ) တွေ့လျှင်ပင် မူကြိုကျောင်းဆရာမများက မိဘထံအကြောင်းကြား မေးမြန်းမှုများ ပြုလုပ်ပါသည်။ မသင်္ကာလျှင် ရဲစခန်းကို အကြောင်းကြားသည်။
အလွန်ကြောက်ဖို့ကောင်းသော ယနေ့ခေတ်လူမှုဖွဲ့စည်းမှုကြီးတွင် မည်သူ့ကိုမျှ ယုံကြည်၍မရပါ။
မိဘများကလည်း ကလေးများ၏ ခန္ဓာကိုယ်တွင် ဒါဏ်ရာတခုခုတွေ့ရှိလျှင် မူကြိုကျောင်း CCTV ကိုကြည့်ရှုစစ်ဆေးပါသည်။
မိဘများသည် မည်မျှပင် အလုပ်များပါစေ မိမိတို့ရင်သွေးများ၏ အားကိုးရာ ကယ်တင်ရှင် အဖြစ် ရပ်တည်နေရပါမည်။
*************************************
လူမဆန်သော Cho က
“ငါ ၁၂ နှစ်ထောင်ကျတာ မတရားဘူး။ ထောင်ကထွက်လာရင် ဒီကလေးမကို ရအောင်လိုက်ရှာမယ်..။ ထောင်ထဲမှာ အားကစားလုပ်ပြီး အားမွေးထားမယ်” ဟုကြုံးဝါးကြောင်း ထောင်ထဲမှ လူများကပြောသည့် ကောလဟာလများလည်းထွက်နေသည်။
မုဒိမ်းကောင် Cho အား ထောင်သားအချင်းချင်းပင်ရွံရှာ၍ မကြာခဏ အရိုက်ခံရသဖြင့် ထောင်ထဲတွင် တစ်ဦးတည်း ခွဲထားရသည်ဟုဆိုသည်။
ထို့ကြောင့် ကိုရီးယားပြည်သူများက ထိုလူယုတ်မာကြီး ထောင်မှ ပြန်မလွှတ်ရန် ဆန္ဒပြကြခြင်းဖြစ်သည်။
*************************************
?နိဂုံး
ကျွန်မ အသက် ၁၈ နှစ်ပြည့်ပါတော့မယ်။ နောင်နှစ်ဆို ကျွန်မ တက္ကသိုလ်ကျောင်းသူကြီးဖြစ်တော့မှာ..။ ကျွန်မ ဘဝကိုအရှုံးမပေးဖို့ အဖေက အမြဲအားပေးတယ်။
ဒါပေမယ့် အရက်နံ့တွေရရင် ကျွန်မ ဘယ်ပြေးရမလဲမသိ…ကျွန်မ အရက်နံ့တွေကိုကြောက်နေသေးတယ်..။
ဆေးရုံကိုလဲကြောက်ပေမယ့် ကျွန်မဘဝဟာ ခွဲစိတ်ခန်းကို ခဏခဏသွားနေရပါသေးတယ်။
အခုတော့ အမေရိကန်နိုင်ငံကလှူတဲ့ အနံ့ပျောက်ဆေး၊ သန့်စင်ဆေးရည်ကြောင့် ကျွန်မ အတော် စိတ်သက်သာရာရနေပါပြီ…။
ကျွန်မကိုယ်ကထွက်တဲ့ မစင်တွေ ထည့်ထားတဲ့ အိတ်ကိုဖွက်ထားရင် ကျွန်မလူကောင်းပေါ့… ။အနံ့မထွက်တဲ့ ဆေးရည်နဲ့ ကူညီကြတာ ကျွန်မ အတွက် အကြီးမားဆုံး ဆုလာဘ်ပါပဲ…။ ကျွန်မ တသက်တာလုံး အခမဲ့ ကူညီမယ်လို့ ကတိပေးတဲ့ အမေရိကန်နိုင်ငံက ဆေးပညာရှင်တွေကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။
ကျွန်မ အားမလျှော့ဘူး…အဆင့်မြင့်မြင့်တက္ကသိုလ်ကြီးတစ်ခုခုမှာတက်ခွင့်ရအောင် ကြိုးစားမယ်။
*************************************
ကလေးမလေး၏ ကြမ်းတမ်းသောဘဝအား အရှုံးမပေးပဲ ကြံ့ခိုင်သောစိတ်ဓာတ်အား လေးစားမိပါသည်။
ကြီးမြတ်သော စိတ်စွမ်းအင်သည် ဒုက္ခိတဖြစ်ခြင်း၊ ဆင်းရဲနွမ်းပါးခြင်း၊ လူမှုရေးနှင့် မိသားစုပြသနာ အစရှိသော ဒုက္ခအလုံးစုံကို ကျော်လွှားအောင်မြင်နိုင်ကြောင်း ကလေးမလေးက သက်သေပြခဲ့လေသည်။
ထိုကြီးမြတ်သော စိတ်စွမ်းအင်သည် ကျွန်မတို့ လူတိုင်းလူတိုင်း ကိုယ်စီကိုယ်ငှ ပိုင်ဆိုင်နေသည်ကို ပြန်လည် သတိရခြင်းဖြင့် ဘဝအမောများ ဘဝဒုက္ခများကို ဖြေလျော့နိုင်ကြလိမ့်မည်ဟု မျှော်လင့်မိပါတော့သည်။

မရွှေမိုး (ကိုရီးယား)
December 12th, 2017.

References
조두순 사건
Nayoung Case
Rape and Retribution: Nayoung’s Story Isn’t Over- Published on August 7, 2017
by Yvonne Kim- Koreaexpose

(ဇာတ်လမ်းအညွှန်းကို မရွှေမိုး၏ Facebook Account (Shwe Moe) မှကူးယူဖော်ပြပါသည်။)

File Size : (950 MB)
Quality : HDRip 720p
Running Time : 2hr 2min
Format : Mp4
Genre :Crime, Drama
Subtitle : Myanmar Subtitle (Hard Sub)
Source : 720p HDRip H-Mbaro
Translated by Khin Pyae Sone Kyaw
Encoded by Thanhtike Zaw