Daisy (2006)

နှစ်ချို့ဝိုင်တစ်ခွက်လို အတိတ်ရဲ့လွမ်းမောဖွယ်ရာကို လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်သယ်ဆောင်လာတဲ့ ရနံ့မျိုးနဲ့ ပန်းတစ်ပွင့်..ဒေစီ။
အရောင်တွေကစလို့ ဝါကျင်ကျင်ဖြစ်နေမယ်…သရုပ်ဆောင်တွေက ဒေစီအတွက် အသက်ရှင်နေသလို သက်ဝင်နေမယ်…
ဖြစ်တည်တဲ့လမ်း မြစ်တွေရဲ့ကမ်းလိုပဲ အကြောင်းအရာက နည်းနည်းလေးဆိုပေမယ့် တစ်ဘဝစာလုံး ပျော်ဝင်မှုနဲ့ထိန်းကွပ်ထားမယ်…
အတ္တတွေမရှိဘူး….ချစ်ခြင်းသန့်သန့်တွေပြိုင်ဆိုင်ကြတဲ့ပွဲမှာ…
ဪ…တွယ်ငြိရာသာ ဆုံးရှူံးမှာပါပဲ။

Daisy (2006)

IMDb Rating (7.5 ) Rotten Tomatoes (79%) ရရှိထားတဲ့ ဒီရုပ်ရှင်ကားကတော့
ကိုရီးယားရဲ့ မင်းသမီးချော Ji-hyun Jun နဲ့ မင်းသား Jung Woo-sung တို့ပါဝင်ထားပြီး
ဘဝမှာ မှတ်မှတ်ထင်ထင်ရှိစေမယ့် ကိုရီးယားရုပ်ရှင်တစ်ကားလဲဖြစ်ပါတယ်။

ဒီရုပ်ရှင်ကားက HD Quality လုံးဝမထွက်ရှိခဲ့ဘဲ DVD Quality နဲ့ပဲ နှစ်တွေကြာရှည်ခဲ့ပြီး
ခုကတော့ BluRay Disc 60 FPS Quality နဲ့ထွက်ရှိလာလို့ အကောင်းဆုံး ရုပ်သံအရည်အသွေးရရှိအောင်
ပြန်လည်တင်ဆက်လိုက်ပါတယ်။

+++++++++++++++++++

ရုပ်ရှင်အညွှန်းကိုတော့ MSR FB ပေ့ကစာသားတွေနဲ့မိတ်ဆက်ခဲ့ပါမယ်….

++++++++++++++++++++

ဒေစီ
မိုးကလည်း ရွာလာပြန်ပြီ ။ ကျွန်မက ထီးမဆောင်တက်တဲ့အတွက် မိုးရွာတိုင်း မိုးခိုဖို့နေရာ အမြဲရှာရတယ် ။ ကျွန်မတစ်ယောက်တည်းနေသားကျနေတာလည်းပါမှာပါလေ ။ ကျွန်မမိုးမိမှာကို စိုးရိမ်မဲ့သူ ၊ ဂရုစိုက်မဲ့သူလည်း မရှိဘူးလေ ။ ဒီတော့ ကျွန်မထီးယူယူမယူယူ ကိစ္စမရှိဘူးပေါ့ ။ ကျွန်မအဖိုးအမြဲပြောလေ့ရှိတာက ဟယ်ယောင်း စိတ်မပူနဲ့ ၊ အချိန်တန်ရင် မိုးတိတ်သွားပြီးတော့ တောက်ပတဲ့‌ေနမင်းကြီးထွက်လာလိမ့်မယ် ၊ တစ်နေ့တော့ သမီးလည်း အဲလိုလူမျိုးတွေ့မှာပါ တဲ့ ။ ကျွန်မအဖိုးက ရှေးရိုးဆန်တယ် ။ ကျွန်မခု အသက်၂၅ ပြည့်ပြီ ။ ပြီးတော့ ကျွန်မအချစ်ဦးလာမှာကို စောင့်နေတယ် ။ အချိန်တန်တော့မိုးတိတ်သွားပြီ ။ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဦးက မကြာမှီပေါ်လာလိမ့်မယ် တစ်ထစ်ချယုံကြည်နေရလောက်အောင်တော့ ကျွန်မ မရူးသေးပါဘူး ။
သူနဲ့ဒီလိုဆုံဆည်းရမယ်လို့ ကျွန်မဘယ်တုန်းကမှမမျှော်လင့်ထားခဲ့ဘူး ။ သူနဲ့ကျွန်မ မျက်နှာချင်းဆိုင်ထိုင်ခဲ့ကြတာ တစ်နာရီနီးပါးလောက်ကြာ‌ေလောက်တယ် ။ ကျွန်မနဲ့သူ စတွေ့ခဲ့တဲ့အချိန်ကို မှတ်မိနေတယ် ။ ၄ နာရီ ၁၅ ။ ကျွန်မအဖိုးရဲ့ ရှေးဟောင်းပစ္စည်းဆိုင်မှာ ကျွန်မအလုပ်လုပ်တယ် ။ ညဘက်ကတော့ ကျွန်မကိုယ်ပိုင်အချိန်ပေါ့ ။ ကျွန်မရဲ့ပထမဆုံးပြပွဲအတွက် ညတိုင်းကျွန်မပန်းချီဆွဲတယ် ။ စနေ ၊ တနင်္ဂနွေမှာတော့ လမ်း‌ပေါ်မှာပန်းချီဆွဲတယ် ။ ပုံမှန်ဆိုရင် ‌ပန်းချီလာဆွဲသူတွေက ကျွန်မနဲ့မသိတဲ့ သူစိမ်းတွေချည်း ။ ဒါပေမဲ့ သူကျွန်မရှေ့မှာထိုင်လိုက်တဲ့အခိုက်အတန့်မှာ သူ့ရဲ့တစ်ဘဝလုံးကို ကျွန်မသိမြင်နေသလိုမျိုး သူနဲ့ကျွန်မ ရင်းနှီးနေသလိုကျွန်မခံစားမိတယ် ။ ဒါဟာ ကျွန်မအလုပ်မှာ အကောင်းမွန်ဆုံးအစိတ်အပိုင်းတစ်ရပ်လို့ ကျွန်မထင်နေမိတယ် ။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ သူက ၄ နာရီ ၁၅ မိနစ်တိတိမှာ ကျွန်မဆီရောက်လာလို့ပါပဲ ။ သူရဲ့ပုံကို ကျွန်မဆွဲနေတုန်းမှာ သူနဲ့ပတ်သတ်ပြီးထူးဆန်းတာတစ်ခုကို ကျွန်မတွေ့ခဲ့ရတယ် ။ သူကကျွန်မကို ကြည့်နေပေမဲ့ သူ့ရဲ့အာရုံက ကျွန်မခေါင်းရဲ့နောက်ဖက္မှာ ။ ကျွန်မရဲ့ဆံပင်ကို သူကြည့်နေတာလား ။ နောက်တစ်ကြိမ် သူကျွန်မရှေ့ကိုရောက်လာခဲ့တယ် ။ သူက အချိန်တိကျတယ် ။ ၄ နာရီ ၁၅ ၊ ကျွန်မတို့စတွေ့ခဲ့တဲ့အချိန်ပေါ့ ။
————–
မိုးရွာနေလို့ သူ မလာတာများလား ။ သူက ဆရာဝန်တစ်ယောက်လည်း ဖြစ်နိုင်တယ် ။ သူ့မှာအရေးပေါ်လူနာရှိနေတာလည်း ဖြစ်နိုင်တယ် ။ ဒါမှမဟုတ် ဒီလမ်းမှာ သူမတော်တဆတစ်ခုဖြစ်နေလို့လား ။
————–
အဲဒီနေ့က သူနဲ့ကျွန်မ ဟိုးအရင်တည်းကခင်တဲ့သူငယ်ချင်းတွေလို စကားတွေပြောဖြစ်ခဲ့တယ် ။ အဲဒီလိုမျိုး ကျွန်မတို့ ရက်သတ္တပတ်များစွာတွေ့ဖြစ်ကြတယ် ။ ရေစက်ပါလို့ ကျွန်မတို့နှစ်‌ယောက်တွေ့ဆုံရတာလို့ ကျွန်မယုံကြည်တယ် ။ ကျွန်မကြုံဆုံခဲ့ရတဲ့ အတိတ်ကဖြစ်ရပ်တွေအများကြီးကို သူ့ကိုပြောပြခဲ့တယ် ။
—————
အဲဒီနှစ်က ကျွန်မအဖိုးနေတဲ့ရွာကလေးမှာ ကျွန်မရဲ့ပြပွဲအတွက်ပန်းချီဆွဲရင်း ကုန်ဆုံးခဲ့ရတယ် ။ စမ်းချောင်းလေးကိုဖြတ်ပြီး တစ်ဖက်ကမ်းကဒေစီပန်းလေးတွေကို ကျွန်မပန်းချီသွားဆွဲလေ့ရှိတယ် ။ ကျွန်မအတွက် ဒေစီပန်းလေးတွေက နေကြာပန်းအငယ်စားလေး‌တွေပါပဲ ။ ဗန်ဂိုးလ်က နေကြာပန်းတွေကို ပန်းချီဆွဲတယ် ။ ကျွန်မက ဒေစီပန်းတွေကို ဆွဲတယ် ။ ဗန်ဂိုးလ်ကြောင့် ကျွန်မ ပန်းချီဆရာဖြစ်ဖို့ အိမ်မက္မက္ခဲ့တာ ။ စမ်းချောင်းလေးထဲကိုပြုတ်ကျသွားခဲ့ရပြီးနောက် ဒီသစ်လုံးတံတားလေးကနေဖြတ်ဖို့ ကျွန်မမှာ သတ္တိမရှိတော့ဘူး ။ တစ်နေ့မှာတော့ အသစ်ဆောက်ထားတဲ့တံတားလေးကို ကျွန်မတွေ့ခဲ့တယ် ။ တံတားလေးက အကြမ်းထည်လေးဆိုပေမဲ့ ကျွန်မအတွက်လှပနေတယ် ။ ပထမတော့ တိုက်ဆိုင်မှုတစ်ခုလို့ ကျွန်မထင်ခဲ့တာ ။ နောက်တော့ ကျွန်မအတွက် တစ်စုံတစ်ယောက်က ဒီတံတားလေးကို‌ဆောက်ပေးတာလို့ ကျွန်မခံစားရတယ် ။ ပြီးတော့ ကျွန်မပျောက်သွားတဲ့ပစ္စည်းတွေကို တံတားမှာ ကျွန်မတွေ့ခဲ့ရတယ် ။ နောက်တစ်နေ့မှာတော့ ကျွန်မထားခဲ့တဲ့ပန်းချီကားလေးကို တစ်စုံတစ်ယောက်ယူသွားတယ် ။ နောက်မှာတော့ တစ်စုံတစ်ယောက်က ကျွန်မဆီ ဒေစီပန်းတွေ စပို့ခဲ့တယ် ။ ကျွန်မလေ့လာသိရှိရသလောက်တော့ ဒေစီပန်းတွေရဲ့ အဓိပ္ပာယ်က နှလုံးသားထဲကအချစ်တဲ့ ။ ပန်းပို့တဲ့သူက သူဘယ်သူလဲ အသိမခံဘူး ။ ပန်းပို့တဲ့သူဘယ်သူလဲဆိုတာသိချင်လို့ ပြတင်းပေါက်ကနေ အပြင်ကိုကျွန်မစောင့်ကြည့်တယ် ။ ဒါပေမဲ့ ဘယ်သူမှရှိမနေဘူး ။ ဒီတော့ အရိပ်အနေနဲ့ကျွန်မ ဆွဲခဲ့တယ် ။ ကျွန်မသူ့ကို စောင့်နေခဲ့တာ ။ ခုတော့ ကျွန်မသူ့ကို တွေ့ရပြီထင်တာပဲ ။
ဟယ်ယောင်း
~~~~~~~~~~~~~~~
အဲဒီလူက ကျွန်တော်ပါလို့ ကျွန်တော်မလိမ်ချင်ဘူး ။ ကျွန်တော်မဟုတ်ဘူးလို့လည်း မပြောချင်ဘူး ။ သေချာတာတစ်ခုက သူမကို ကျွန်တော် ချစ်မိနေပြီဆိုတာပါပဲ ။ ဒါပေမဲ့ကျွန်တော့်ဘဝက သူမ ထင်ထားသလောက် စိတ်ကူးယဉ်တော့မဆန်ဘူး ။ တကယ်တမ်းကျွန်တော်ဘယ်လိုလူလဲဆိုတာကို သူမ တွေးတောင်တွေးကြည့်ဖူးမှာမဟုတ်ဘူး ။ ကျွန်တော်က အမ်စတာဒမ်မှာရှိနေတဲ့ အာရှရာဇဝတ်ကောင်တွေကို စုံစမ်းထောင်လှမ်းရတဲ့ အင်တာပိုရဲတပ်ဖွဲ့ဝင် တစ်ယောက်ပါ ။ ဒီတစ်ခေါက် ကျွန်တော်တို့တာဝန်က မူးယစ်ဆေးကုန်ကူးနေတဲ့အဖွဲ့တစ်ခုနဲ့ သူတို့ရဲ့အာရှ ဥရောပ ရောင်းဝယ်နေတဲ့လမ်းကြောင်းကို ရှာဖွေဖော်ထုတ်ဖို့ပါ ။
ဒီနေရာကနေဆို သူမကျွန်တော့်ကိုကွယ်နေလို့ ကျွန်တော့်ကိုသူတို့ သတိထားမိမှာကို စိတ်ပူစရာမလိုပဲ အကုန်လုံးကိုမြင်နိုင်တယ် ။ ကျွန်တော်ထွက်သွားတဲ့အထိ သူမကို ကျွန်တော်သေချာ မကြည့်ခဲ့လိုက်ရဘူး ။ ဒုတိယအကြိမ်မြောက်သူမရဲ့ရှေ့မှာထိုင်မိတဲ့အချိန်မှာ အချက်နှစ်ချက်ကို ကျွန်တော်သိလိုက်တယ် ။ ဟယ်ယောင်းက ကျွန်တော်ထင်ထားတာထက် ပိုလှတယ်ဆိုတာ နဲ့ သူမကလည်း ကျွန်တော့်ကိုစပြီးသဘောကျနေပြီဆိုတာကိုပဲ ။ ကျွန်တော့်နှလုံးသားကလည်းအရမ်းကို လှုပ်ရှားနေခဲ့တယ် ။ နောက်တစ်ပတ်စနေနေ့မှာ မိုးတွေရွာနေခဲ့တယ် ။ သူမကို အကာအကွယ်ယူစရာမလိုတော့ပဲ မိုးရေထဲမှာ ကျွန်တော်ဘာသာ ပုန်းနေခဲ့တယ် ။ အချိန်အတော်ကြာသူမကို ကြည့်နေခဲ့တယ် ။ ပစ်မှတ်က ကျွန်တော့်ကိုသိသွားပြီလို့ ထင်ခဲ့တယ် ။ ကံကောင်းစွာနဲ့သူခိုးဖြစ်နေခဲ့တယ် ၊ မဟုတ်ရင် ခုချိန် ကျွန်တော်သေနေလောက်ပြီ ။
ဂျောင်ဝူး
~~~~~~~~~~~~~~~~
ဂျောင်ဝူးကရဲတစ်ယောက်လို့ သူတို့ကွျန်မကိုပြောပြတယ် ။ သေနတ်ဒဏ်ရာရယ် ရှော့ရတာရယ်နဲ့ပေါင်းပြီး ကျွန်မအသံကိုဆုံးရှုံးလိုက်ရတယ် ။ ပြီးတော့ ဂျောင်ဝူးလည်းဒဏ်ရသွားလို့ ကိုရီယားကိုပြန်သွားရတယ်လို့သူတို့ပြောပြတယ် ။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်မ မယုံနိုင်ဘူး ။ ဂျောင်ဝူးပြန်သွားပြီးတဲ့နောက် ဒေစီပန်းတွေ ကျွန်မထပ်ရခဲ့တယ် ။
ဟယ်ယောင်း
~~~~~~~~~~~~~~~~~
ကျွန်တော်သူမကို ပထမဆုံးစတွေတာက ကျွန်တော်လူတစ်‌ေယာက်ကိုပထမဦးဆုံးသတ်ခဲ့ပြီးတဲ့နေ့ရဲ့ နောက်တစ်နေ့မှာပါ ။ ကျွန်တော်က ယမ်းနံ့တွေနံနေတဲ့ လူတစ်ယောက်ပါ ။ ကျွန်တော့်ဝိဉာည်တောင် ယမ်းနံ့‌နံနေရင်နံနေမှာ ။ ကျွန်တော် ပန်းပင်တွေစစိုက်တယ် ။ မြေကြီးက ယမ်းနံ့ကိုစုတ်ယူပြီး အဲဒီ‌ေမြကြီးမှာ စိုက်ထားတဲ့ပန်းရဲ့ရနံက လူတစ်ယောက်ကိုပြောင်းလဲပစ်နိုင်တယ်လို့ စစ်ပြန်အဖိုးအိုတစ်ယောက်ပြောတာ ကြားဖူးတယ် ။ ပန်းပင်တွေစိုက်နေတဲ့အခိုက်အတန်းမှာ ယမ်းနံ့တွေကို ကျွန်တော်မေ့ထားလို့ရတယ် ။ ပန်းတိုင်းကတော့ ယမ်းနံ့ကို မေ့မပစ်‌ေစနိုင်ပါဘူး ။ အနက်ရောင်ကျူးလစ်ပန်းက ကျွန်တော့်အတွက်အလုပ်ရှိတယ်ဆိုတဲ့သဘောပါ ။
မက်ဂ်နမ် ၃၅၇ က ကျည်ခွံမကျန်ဘူး ။ အခေါင်းပေါက်ကျည်တွေကလည်း ကျည်ခွံမကျန်ပါဘူး ။ မက်ဂ်နမ် ၃၅၇ က ခုခေတ်အတွက်သုံးဖို့ ဒိတ်အောက်နေပေမဲ့ ကျွန်တော်နဲ့တူပါတယ် ။ ကျွန်တော်ကလည်း ရှေးဆန်တဲ့သူပါ ။ ဒါကြောင့် ကျွန်တော် အသက်ရှင်နေသေးတာပေါ့ ။ ကိစ္စပြီးတဲ့အခါ ကျွန်တော်ရွာမှာသွားပုန်းနေခဲ့တယ် ။ အဲဒီမှာ သူမကို ကျွန်တော် စတွေ့ခဲ့တာပါ ။ ကျွန်တော်က ကလေးတစ်ယောက်လိုစိတ်လိုက္မာန်ပါလုပ်တက်တဲ့သူပါ ။ သူမကို အံ့ဩသွားစေချင်ရုံပါ ။ ကျွန်တော့်ရဲ့ပထမဆုံးလူသတ်မှုကို မကျူးလွန်ခင်သူမနဲ့တွေ့ခဲ့ရင် ဘယ်လောက်ကောင်းလိုက်မလဲ ။ ဒီ့အတွက်ကျွန်တော်ဘာမှမတက်နိုင်တော့မဲ့ ကျွန်တော်သူမကို ထပ်မြင်ချင်‌ေတွချင်နေတယ် ။ ကျွန်တော်သူမကိုမြင်ချင်တွေ့ချင်တိုင်း ပန်းလေးတွေပို့ပေးလေ့ရှိတယ် ။
ကျွန်တော့်သေနတ်တွေကို ဒီမှာဖွက်ထားပြီး သူမကိုစောင့်ကြည့်နေမိတယ် ။ သူမ ပန်းချီဆွဲတာကိုစောင့်ကြည့်ပြီး ပန်ချီကားတွေကိုနားလည်အောင် သင်ယူတယ် ။ မိုနက် နဲ့ ဒီဂတ်တို့က ကျွန်တော့်အတွက် မစိမ်းတော့ဘူး ။ တစ်နေ့နေ့မှာ သူမနဲ့ပန်းချီကားတွေအကြောင်းပြောရရင် ကျွန်တော် အရူးတစ်ယောက်လို ဖြစ်မနေတော့ဘူးပေါ့ ။ သူမကိုစကားသွားပြောဖို့ ကျွန်တော့်မှာသတ္တိ‌တော့မရှိသေးဘူး ။ ကျွန်တော့်အလုပ်ရဲ့ သဘောတရားအရ အသက်ရှင်ဖို့စည်းမျဉ်းတွေကို လိုက်နာရတယ် ။ အရေးအကြီးဆုံးစည်းမျဉ်းက လျှို့ဝှက်ချက်ကိုထိန်းသိမ်းဖို့ပဲ ။ လျှို့ဝှက်ချက်ကိုထိန်းသိမ်းဖို့ ကျွန်တော်လိမ်ညာရမယ် ။ တစ်ခါလိမ်ပြီးရင်တော့ ဘယ်တော့မှရပ်လို့မရတော့ဘူး ။ လျှို့ဝှက်ချက်ကိုထန်းသိမ်းရတာ အသက်ရှင်ဖို့ပါ ။ ဒါ့ကြောင့် လူအများကြီးနဲ့ကျွန်တော် အဆက်ဆံမလုပ်ဘူး ။ ခုတော့ တစ်စုံတစ်ယောက်က ကျွန်တော့်နေရာကိုဝင်ယူပြီးတော့ ကျွန်တော်တစ်ခါမှမဆက်သွယ်ခဲ့တဲ့ တစ်ဦး‌တည်းသောသူကို ဆုံးရှုံးရတော့မယ် ။ ကျွန်တော် ရှေ့ဆက်တိုးသင့်နေပြီ ။ ဒါပေမဲ့ ဘာကြောင့်မှန်းမသိ အသည်းကွဲရသလို ကျွန်တော်ခံစားရတယ် ။ ကျွန်တော်ဘာတွေလုပ်တာလဲ ။ ပထမတော့ သူ့ကို ကျွန်တော့်လို လူဆိုးတစ်ယောက်လို့ထင်နေခဲ့တာ ။ ဒါပေမဲ့ သူက ကျွန်တော်နဲ့ ဆန့်ကျင်ဘက်ပါပဲ ။ ဘယ်သူက အဲဒီရဲကို အာဃာတထားနေလဲဆိုတာ ကျွန်‌တော်မသိဘူး ။ ဒါပေမဲ့ ဟယ်ယောင်းကိုကာကွယ်ဖို့ သေနတ်မောင်းကို ကျွန်တော်ဆွဲခဲ့ရတယ် ။
ပတ်ရီ
~~~~~~~~~~~~~~~~~
အလုပ်ကိုပြန်လာတဲ့အထိမ်းအမှတ်အနေနဲ့ အဖိုးက ကျွန်မကို ဓာတ်ပုံရိုက်ပေးတယ် ။ အဲဒါသူပဲ ။ အဲဒါ သူပဲဖြစ်ရမယ် ။ ဒါပေမဲ့ သူကျွန်မကို ဘာလို့လာမတွေ့တာလဲ ။ ဟိုတစ်ခါကလို သူတစ်ခုခုဖြစ်နေလို့ နေမှာပါ …..
ဟယ်ယောင်း
_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_
Daisy (2006)

-MSR

File size…(4 GB) / (1.8 GB)
Quality….BluRay 60 FPS 1080p/720p
Format…mp4
Duration….02:04:22
Subtitle….Myanmar Subtitle (Hardsub)
Encoder….Nyeinsaeya Aung
Translated by Ei Pyae